IGRZYSKA GŁUCHYCH 100-lecie z małym poślizgiem za rok w Japonii
Igrzyska Głuchych to największa i najbardziej prestiżowa impreza sportowa osób niesłyszących, która organizowana jest systematycznie, w cyklu czteroletnim, począwszy od 1924 roku, więc świętujemy właśnie 100-lecie, a najbliższa impreza odbędzie się za rok w Tokio.
Sport osób niesłyszących organizacyjnie odłączony jest od sportu paralimpijskiego (Igrzyska Paralimpijskie, Para Mistrzostwa Świata, Para Mistrzostwa Europy) i posiada własne struktury kontynentalne i Światowe. Niepełnosprawnych sportowców (paralimpijczycy) w Polsce podzielono na profesjonalistów Polskiego Komitetu Paralimpijskiego i Polskiego Związku Sportu Niesłyszących, mimo że oba związki przygotowują swoich sportowców niepełnosprawnych do najważniejszych imprez czterolecia. Pierwsze Igrzyska Głuchych przeprowadzono 36 lat wcześniej od pierwszej Paralimpiady dla niepełnosprawnych sportowców. Dla niesłyszących organizowane są zawody letnie i zimowe. Organizacją kierującą ruchem olimpijskim głuchych jest Międzynarodowy Komitet Sportu Głuchych (ICSD) założony w 1924 r. w Lozannia (Szwajcaria). Komitet zrzesza obecnie 117 krajowe federacje sportu niesłyszących. W dotychczasowej historii startów w letnich igrzyskach głuchych reprezentanci Polski wywalczyli łącznie 208 medali, w tym 47 złotych, 79 srebrnych i 82 brązowe. Igrzyska Olimpijskie Głuchych to rozgrywane co 4 lata zawody sportowe, w których uczestniczyć mogą wyłącznie osoby z ubytkiem słuchu nie mniejszym niż 55 dB w uchu z mniejszą dysfunkcją narządu słuchu. Warunkiem udziału w zawodach jest dostarczenie audiogramu sportowca. W czasie zawodów zabronione jest korzystanie z aparatów lub implantów słuchowych.
W tym roku mija 100-lecie Igrzysk Olimpijskich Głuchych od 1924 roku (dokładnie 100 lat temu 10 sierpnia 1924 roku rozpoczęła się historia międzynarodowego sportu głuchych. Pierwsze igrzyska głuchych, znane wówczas jako Międzynarodowe Igrzyska Ciszy, odbyły się na stadionie Pershinga w Paryżu we Francji. Wydarzenie to zapoczątkowało ruch, który rozrósł się z początkowych 148 sportowców do ponad 2500 zawodników z całego Świata obecnie. Od 1926 roku Polska jest oficjalnym członkiem ICSD – Międzynarodowy Komitet Sportu Głuchych. W 1926 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski obejmuje patronat nad sportem niesłyszących. Igrzyska Olimpijskie Głuchych odbywają się w roku następnym po Igrzyskach Olimpijskich i Paralimpijskich. Związane jest to z datą Pierwszych Igrzysk Olimpijskich Głuchych. Sportowcy inwalidzi słuchu, tak jak ich słyszący koledzy, aby wziąć udział w swoich Igrzyskach Olimpijskich muszą uzyskać minimum w swojej konkurencji, które wyznacza ICSD – Międzynarodowy Komitet Sportu Głuchych i Polski Związek Sportu Niesłyszących z siedzibą w Lublinie, do którego od 2013 roku (od daty powstania klubu) należy Szczeciński Klub Sportowy Głuchych Korona.
Zawodnicy szczecińskiej Korony przywieźli 5 medali z ostatnich XXIV Igrzyskach Olimpijskich Głuchych w Brazylii (Caxias do Sul) w 2022 roku. Bartosz Brzezicki zdobył złoty medal w skoku wzwyż, Mateusz Borowski zdobył złoty medal w sztafecie 4×400 m, a piłkarki Ewa Liścioch (Chipala) i Justyna Siwek zdobyły srebrne medale w piłce nożnej kobiet, zaś dziesięcioboista Damian Szyszkowski zdobył brązowy medal w swojej konkurencji. Trenerem szczecińskich zawodników, ale także lekkoatletów z innych miast, był Rafał Śliwka, a przypomnijmy, że w Brazylii Biało-Czerwoni spisali się znakomicie, zdobywając 42 medale i zajmując wysokie, 6. miejsce w klasyfikacji medalowej igrzysk.
Na kolejne igrzyska w Japonii, kwalifikacje uzyskało już sporo zawodników szczecińskiego klubu: Martyna Boguszewicz, Bartosz Brzezicki, Damian Szyszkowski, Daniel Kowalik, Natalia Nowaczyk, Sara Plewczyńska, Monika Kamińska, Agata Kosztowny, Małgorzata Mejka (wszyscy to lekkoatleci), Małgorzata Krawczyk (kolarstwo szosowe i górskie), Magdalena Palacz, Tomasz Pick i Michał Pick (wszyscy bowling), a trenerem lekkoatletów – podobnie jak w Caxias do Sul – będzie Rafał Śliwka. O olimpijskie kwalifikacyjne walczą jeszcze: Justyna Siwek, Ewa Chipala (piłkarki nożne przed którymi mecz kwalifikacyjny z Anglią zaplanowany na 5 października) i Łukasz Rozumek (kolarstwo górskie i szosowe).
– Niesłyszący olimpijczycy mają równe prawa z olimpijczykami zdrowymi i paralimpijczykami, zatwierdzone przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, w którym zawodnicy głusi są traktowani na takich samych zasadach jak paralimpijczycy – powiedział trener Rafał Śliwka. – Medaliści Igrzysk Olimpijskich Głuchych, zgodnie z ustawą o kulturze fizycznej, otrzymują emerytury sportowe po 40. roku życia. Zawodnicy głusi i ich trenerzy za zdobyte medale w Mistrzostwach Europy, Mistrzostw Świata, Igrzyskach Olimpijskich otrzymują z Ministerstwa Sportu nagrody finansowe i stypendia. Na koniec chciałbym serdecznie pogratulować paraolimpijczykom Klubu Sportowego Inwalidów Start Szczecin sukcesów sportowych na Igrzyskach Paralimpijskich w Paryżu!
Źródło: Kurier Szczeciński 16 września 2024 r.
Symbol igrzysk, które odbędą się za rok w Japonii.
Logo Symbol 100-lecia Deaflympics, czyli igrzysk sportowców niesłyszących, a w środku kolorowe ramiona tworzące logo to 4-krotnie powielone 3 palce dłoni, składające się na gest i symbolizujące ciągłość. Kolor czerwony, niebieski, żółty i zielony reprezentują organizację Sportu Głuchych: azjatycką, europejską, amerykańską i afrykańską.
